Wielkopostne Dni Skupienia na temat modlitwy w Mrągowie
Pieśnią „Chwalę Ciebie Panie”:
https://www.youtube.com/watch?v=ezUkr0Ec7_o
rozpoczęły się w piątkowy wieczór (22 marca) w mrągowskim domu rekolekcyjnym przy parafii Matki Bożej Saletyńskiej trzydniowe Wielkopostne Dni Skupienia na temat modlitwy dla 45 osób ze wspólnoty Domowego Kościoła (5 małżeństw z jednego z olsztyńskich kręgów oraz 16 małżeństw i 3 osób pojedynczych z rejonu Mrągowo). Prowadzącym to umacniające nas duchowo spotkanie był ks. prof. dr hab. Marian Machinek MSF z Olsztyna, moderator wspomnianego kręgu.
Wprowadzeniem w relację z tego wydarzenia niechaj będą słowa zaczerpnięte z polecanej przez kapłana książki o modlitwie, autorstwa s. Miriam od Jezusa OCD ze Spręcowa „By stanąć twarzą w twarz. O modlitwie jako sztuce budowania relacji.”:
„Nasza modlitwa jest drogą, w którą wpisane są trudności i kryzysy.”
Piątek, 22 marca
Po wysłuchaniu wstępnej konferencji „Modlitwa osobista – podstawowy element metody Domowego Kościoła” uczestniczyliśmy w Drodze Krzyżowej, której głównym przesłaniem było wczucie się w postawę Chrystusa, aby ją w miłości względem Boga i ludzi naśladować. Potem nastąpiła Adoracja przed wystawionym w kaplicy Najświętszym Sakramentem i Apel Maryjny.
Sobota, 23 marca
Po Jutrzni i wspólnym śniadaniu spotkaliśmy się w sali konferencyjnej by wysłuchać I konferencji „Podstawowe prawdy dotyczące modlitwy”. Następnie w 9-osobowych grupach (małżeństwa rozdzieliły się) podzieliliśmy się radościami i trudnościami płynącymi z doświadczeń związanych z modlitwą. Kolejnym punktem programu była Adoracja i Eucharystia, podczas której szczególnie poruszyło mnie zdanie z homilii „Wielki Post jest czasem podejmowania strategicznych decyzji”. Po wspólnym obiedzie, Koronce do Miłosierdzia Bożego i II konferencji „Owoce Modlitwy” wróciło ono w dialogu małżeńskim i wielce ułatwiło mnie i Bożence podjęcie reguły życia na miarę pojawiających się u nas ostatnio zawirowań w naszej modlitwie osobistej, małżeńskiej i rodzinnej. Wieczorem czekała nas jeszcze Godzina Chwały z Namiotem Spotkania i Apel Maryjny. Szczególnym momentem było doświadczenie modlitwy jednoczesnej jak też rozważanie wylosowanego, przygotowanego wcześniej przez księdza, fragmentu z Pisma Świętego.
Niedziela, 24 marca
Dzień Pańki rozpoczęliśmy Jutrznią w kaplicy i wspólnotowym śniadaniem a następnie wysłuchaliśmy III konferencji „Bogaty świat form modlitwy”. Po tradycyjnej przerwie na kawę, herbatę i ciasto spotkaliśmy się w 46-osobowym kręgu na podsumowaniu, zwanym ,jak na rekolekcjach, Godziną Świadectw. Szczególnie poruszające świadectwa popłynęły z ust tych, którzy zazwyczaj nie mają odwagi zabrać głos na takim forum, a jednak zachęceni przez prezbitera to uczynili. Dobrze by było, gdyby wypowiedziane i przechowywane w sercach świadectwa zostały spisane i umieszczone na naszej stronie internetowej, do czego zostaliśmy gorąco zachęceni podczas Mszy Świętej dni skupienia kończącej. Osobiście przytoczę tu tylko własne słowa: „ Dni te sprawiły w mym sercu poczucie przeogromnej wdzięczności Bogu i ludziom za 45 lat przygody z Ruchem Światło-Życie, w tym 33 lata z jego rodzinną gałęzią Domowym Kościołem!” Przypieczętowaniem Bożej radości, Bożego pokoju w mym wnętrzu było zaś ostatnie wezwanie w Modlitwie Powszechnej, obejmujące to wszystko, co najbardziej przeszkadza nam w nawiązywaniu właściwej, zgodnej z wolą Bożą ,relacji z Nim.
Po wspólnym zdjęciu na schodach świątyni powróciliśmy do swoich domów, do swoich spraw. Co w nas pozostanie z tego spotkania, wie tylko Bóg. Po ludzku jednakże patrząc, wydaje się, że nasza modlitwa nie będzie odtąd już taka sama, jak była dotąd. Owszem, pojawią się na niej rozproszenia, skrupuły, pomysły czy przeróżne pokusy, ale obficie zostaliśmy uświadomieni, iż wszystko i wszystkich mamy wytrwale oddawać Bogu, aby to On w nas działał zgodnie z biblijnym zapewnieniem:
„Skieruj do PANA swe kroki, ufaj Mu, a On będzie działał.” ( Psalm 37,5)
Podziękowania
Przede wszystkim niech będą dzięki Bogu za to, że do tych dni skupienia w ogóle doszło. A zrodziły się one z pragnienia wielkopostnego umocnienia duchowego jednego olsztyńskiego kręgu. Gdy okazało się, że będą one miały miejsce w Mrągowie, padło zaproszenie do małżeństw z naszego rejonu. Tymczasem na spotkaniu najstarszego mrągowskiego kręgu pojawiła się niezależnie od tej inicjatywy myśl zorganizowania podobnego spotkania w najbliższym czasie. Jakże ogromne było nasze zaskoczenie, gdy rozwiązanie zostało nam dane bez najmniejszego wysiłku z naszej strony. I mogliśmy, w liczbie 4 małżeństw, z tego ogromnego daru skorzystać.
Wielkie podziękowanie należy się niewątpliwie ks. Marianowi za to, że znalazł dla nas czas, przy ogromnym zakresie obowiązków.
Trudno nie podziękować również Łucji i Andrzejowi z Olsztyna oraz Joli i Zbyszkowi z Mrągowa za organizacyjne ogarnięcie wielu spraw związanych z trzydniowym spotkaniem.
Podziękowanie należy się zapewne i Emilowi, który wytrwale służył nam grą na gitarze i animował wspólny śpiew, bez którego trudno sobie wyobrazić tego typu czas łaski oraz Grześkowi za posługę szafarza, ułatwiającą przyjmowanie Ciała Chrystusa pod postacią chleba i wina.
Nie sposób nie podziękować także Beacie i Krzyśkowi za smaczny obiad w sobotę i w niedzielę a księżom saletynom za gościnne, jak zwykle, przyjęcie nas w parafialnych progach.
Słowa wdzięczności kieruję także wobec wszystkich uczestników za liczną obecność, wspólną modlitwę, ubogacające świadectwa i kuluarowe rozmowy.
Chwała Panu!
Tekst: Grzegorz Joachim Jarmużewski
Zdjęcia : Andrzej Grabowski, Krzysztof Zawiślak