„Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie.” (Mt 10,8)

Powyższym zdaniem zakończyła się Ewangelia podczas Eucharystii w ramach adwentowego dnia skupienia w pierwszą grudniową sobotę, dla pierwszego rejonu Domowego Kościoła, w kościele bł. Honorata Koźmińskiego w Mrągowie. Oddaje ono istotę poruszonego w niej tematu powołania.

Na tę szczególną Mszę Świętą dla mrągowskiej wspólnoty przybyła nieliczna grupa jej członków, serdecznie i gorąco przywitana przez parę rejonową i moderatora rejonowego.

Zarówno przy ołtarzu jak i przez cały czas spotkania był z nami również ks. Kazimierz Przybycień MS, moderator dwóch kręgów przy parafii Matki Bożej Saletyńskiej w Mrągowie.

W homilii ks. Sławomir Sokołowski skupił się na powołaniu do kapłaństwa i małżeństwa. Podkreślił, iż „oprócz tego, że katoliccy małżonkowie mają za zadanie dbać o swoich małżonków, też o byt swojej rodziny, mają dobrze wychować swoje dzieci i przekazać im wiarę, zaopiekować się starszymi, to oprócz tego mają być też niejako kapłanami. Bo mają za zadanie dbać także o swoją wspólnotę, swój kościół, na dodatek ich zadaniem jest także przede wszystkim nieść innym Chrystusa.”

W przygotowanej modlitwie wiernych wybrzmiała mocno intencja za małżeństwa i rodziny, również rodziny z Domowego Kościoła, aby czerpały ze źródła sakramentu małżeństwa i trwając w wierze, przekazywały  wiarę swoim dzieciom jak przyrzekli na Chrzcie Świętym.

Po krótkiej przerwie nastąpiła konferencja poprzedzona dłuższą spontaniczną modlitwą prowadzącego o dary Ducha Świętego. Ks. Sławomir rozwinął w niej głębię dwóch adwentowych postaw, postawę czuwania i modlitwy.

Analizując po kilku już dniach tekst konferencji w wersji elektronicznej dane mi doświadczać duchowego bogactwa zawartego w niej adwentowego przesłania. Trzy jego fragmenty przytaczam jako zaproszenie do sięgnięcia po całość:

„Dla nas najważniejszym przygotowaniem do nadchodzących świąt Bożego Narodzenia jest przygotowanie naszego serca na przyjęcie Zbawiciela.”

„Adwent nie jest szczególnym czasem czuwania i modlitwy, gdzie tego czuwania i modlitwy jest więcej. Adwent nam tylko przypomina, że takie ma być nasze życie. Może wydawać się, że poprzeczka jest nam postawiona wysoko, że to wysoka pólka chrześcijaństwa, ale to nie jest dzień skupienia dla niedzielnych katolików, którzy rozpoczynają swoje życie z Chrystusem na poważnie. To jest dzień skupienia dla chrześcijan, którzy mają być światłem dla innych. Chrześcijan, którzy są już uczniami Chrystusa.”

„Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, a może raczej: niech wasze życie będzie nieustannym czuwaniem, nie momentami czuwania. Niech wasze życie będzie modlitwą, nie poświęcaniem czasu na modlitwę.”

Spotkanie zakończyła Adoracja w formie modlitwy przeproszenia, dziękczynienia , uwielbienia i prośby. Intencje wypowiadała każdorazowo para rejonowa, a po niej zebrani w świątyni. Była też chwila na wyrażenie w milczeniu intencji niewypowiedzianych.

Część modlitewną zakończyła tradycyjna cząstka różańca w tajemnicy pierwszej radosnej Zwiastowaniu, z dopowiedzeniami.

Na rozesłanie otrzymaliśmy kapłańskie błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.

Nie zabrakło też oczywiście krótkich rozmów tęskniących za normalnymi spotkaniami oazowiczów, na dużym placu goszczącej nas kolejny już raz dużej mrągowskiej świątyni.

Tekst i zdjęcia: Grzegorz Joachim Jarmużewski

[Not a valid template]