Bogu niech będą dzięki za przepiękną pogodę, która umożliwiła nam tradycyjne zakończenie kolejnego roku oazowej formacji, w niedzielę 14 czerwca Roku Pańskiego 2020, przed tronem Pani Gietrzwałdzkiej!
Zaczęliśmy od przywitania przez parę diecezjalną przy kapliczce w miejscu objawień Matki Bożej i krótkiej modlitwy wprowadzającej w nasz, uproszczony ze względu na ograniczenia pandemiczne, dzień wspólnoty.
Aleją różańcowych kapliczek prowadziły nas rozważania dwóch wielkich Polaków, Jana Pawła II oraz Prymasa Tysiąclecia.
I tak, w istotę modlitwy różańcowej wprowadziły nas myśli naszego Wielkiego Papieża:
„Różaniec jest to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna w swej istocie i głębi. Oto bowiem na kanwie słów Pozdrowienia Anielskiego przesuwają się przed oczyma naszej duszy główne momenty z życia Jezusa Chrystusa, jakbyśmy obcowali z Panem Jezusem przez serce Jego Matki. Równocześnie zaś w te same dziesiątki Różańca serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka i rodziny, narodu Kościoła, ludzkości.
W tajemnicach chwalebnych odżywają nadzieje życia wiecznego. W Chrystusie zmartwychwstałym cały świat zmartwychwstaje.”
Wśród medytacyjnych tekstów autorstwa Kardynała Stefana Wyszyńskiego szczególnie mocno, w kontekście odpowiedzialności ewangelizacyjnej, wybrzmiały słowa przy tajemnicy drugiej chwalebnej:
“Obecnie żyjemy w czasach nowego apostołowania. Kościół troszczy się o to aby przemawiając do współczesnego człowieka mówić językiem, jak najbardziej dla niego zrozumiałym. Idzie tu o przekazanie Ewangelii w taki sposób, aby człowiek współczesny obudził w sobie na nowo tęsknotę ku niej i zapragnął związać z nią swoje życie.
Panie Jezu uzdolnij nas do głoszenia i życia Ewangelią.”
Czas oczekiwania na Mszę Świętą wypełnił kuluarowe rozmowy przy źródełku i polowym ołtarzu, w oazowym gronie. Z uwagi na rezygnację ze spotkania w sanktuaryjnym ogrodzie przy ognisku tudzież kulinarnych i kulturalnych atrakcjach jako i okolicznościowej konferencji był on szczególnie cenny.
W murach zabytkowej świątyni, znanej nam z licznych dni skupienia i rekolekcji,mieliśmy możliwość przeżycia Eucharystii, celebrowanej przez moderatora diecezjalnego, który w homilii zapraszał nas do błogosławienia naszych dzieci, by z Bożym błogosławieństwem kroczyły przez życie. Ono bowiem jest gwarantem przeżywania go zgodnie z wolą Bożą. Uwrażliwiał nas również na potrzebę naszej obecności w ważnych momentach życia małżeńskiego, rodzinnego i wspólnotowego. Posługując się obrazem kija podtrzymującego wiszące na linie pranie, zapraszał nas do tego, byśmy nadchodzący czas wakacji dobrze wykorzystali na przewietrzenie i wysuszenie prania naszych wszystkich trudnych spraw.
W przedstawianych Bogu prośbach w ramach modlitwy wiernych jedno z wezwań przynagliło nas do dalszej wytrwałej drogi szlakiem duchowości małżeńskiej, wszak za wstawiennictwem Pani Gietrzwałdzkiej modlono się za Domowy Kościół i jego członków, by realizując charyzmat tego ruchu zbliżali się do Pana Boga, dawali świadectwo o Nim i pociągali innych za sobą.
Na zakończenia Liturgii ks. Mariusz oraz Ala i Janek podziękowali Bogu i Matce Bożej Gietrzwałdzkiej za stałą opiekę moderatorom oraz parom rejonowym i animatorskim za cały rok wytrwałej służby dla dobra wspólnoty. Padły też podziękowania dla goszczących nas jak zawsze gospodarzy gietrzwałdzkiego sanktuarium.
Para diecezjalna skierowała też słowa podziękowania dla par pilotujących, wszystkich diakonii i każdemu małżeństwu za gotowość do posługi i świadectwo życia. Poinformowała również, iż owocem ewangelizacji jest 6 pilotowanych kręgów. Wspólnota się rozrasta i jest nas coraz więcej. Zaistniała konieczność podziału dwóch olsztyńskich rejonów na trzy. Łącznie z mrągowskim archidiecezja warmińska będzie od września liczyła więc cztery rejony.
Ala i Janek podzielili się także informacją o kontynuacji posługi ks. Mariusza Grabasa jako moderatora diecezjalnego przez kolejne dwa lata oraz tegoroczną inicjatywą piśmienniczą: „ Kochani w naszej diecezji powstaje kronika- historia Domowego Kościoła naszej diecezji , dziękujemy małżeństwom za zaangażowanie i podjęcie tego dzieła prosimy o modlitwę w tej intencji.” Podziękowali za życzliwość, dobre słowo, wsparcie , za modlitwę.
Ze względu na brak wiosennych spotkań oraz letnich rekolekcji zachęcili też kręgi do spotkania się w lipcu i w sierpniu.
Pod koniec Eucharystii nastąpiło szczególnie radosne dla całej wspólnoty wydarzenie, jakim jest zawsze uroczyste przyjęcie nowych członków. Tym razem przystąpiło do Domowego Kościoła kilka małżeństw z jednego kręgu, po zakończonym etapie pilotowania. Tradycyjnie rozległy się w kościele oklaski dla podkreślenia rangi ich decyzji tudzież znaku Bożego błogosławieństwa dla naszego ruchu.
Po błogosławieństwie na wyjątkowe w czasie pandemii wakacje trwały jeszcze, w nastrojowym otoczeniu świątyni, dalsze rozmowy przybyłych do Gietrzwałdu małżeństw, świadczące o tym, iż trudno się rozstać przy niedosycie ludzkich spotkań w tym szczególnym roku …
Tekst: Grzegorz Joachim Jarmużewski
Zdjęcia: Alina Pilipienko
