Domowy Kościół jest ruchem małżeńsko – rodzinnym świeckich w Kościele, działającym w ramach Ruchu Światło – Życie, który jest jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. Domowy Kościół łączy w sobie charyzmaty Ruchu Świtało – Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre – Dame, tworząc właściwą dla siebie drogę.
Założycielem Domowego Kościoła jest sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921 -1987). Domowy Kościół jest obecny we wszystkich diecezjach w Polsce, a także m. in. w Niemczech, Austrii, na Słowacji, Ukrainie, Białorusi, w USA i Kanadzie.
Celem Domowego Kościoła jest budowanie wspólnoty rodzinnej. Jako chrześcijańscy małżonkowie i rodzice pragniemy lepiej poznawać Boga, bardziej Go kochać, wspólnie z małżonkiem dążyć do świętości i tworzyć prawdziwie chrześcijańską, szczęśliwą i kochającą się rodzinę.
DK zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim.
Formujemy się w kręgach , w których jest od 4 do 7 małżeństw. Na spotykaniach które odbywają się raz w miesiącu obecny jest i Kapłan Moderator jako doradca i opiekun duchowy.
„Drogie rodziny, mamy dzisiaj szczególne potwierdzenie, że można dążyć do świętości razem, jako para małżeńska, i że jest to droga piękna, niezwykle owocna i ważna z punktu widzenia dobra rodziny, Kościoła i społeczeństwa.
Prośmy zatem Pana o coraz liczniejsze pary małżeńskie, które przez świętość swego życia będą potrafiły ukazywać „wielką tajemnicę” miłości małżeńskiej, biorącej początek z dzieła stworzenia, a wypełniającej się w zjednoczeniu Chrystusa z Kościołem.
Tak jak każda droga do świętości, również i wasza, drodzy małżonkowie, nie jest łatwa. Codziennie stawiacie czoło trudnościom i próbom, aby dochować wierności swojemu powołaniu, budować harmonię małżeństwa i rodziny, spełniać swoją rodzicielską misję i uczestniczyć w życiu społecznym.
Bogu dziękuję za ten ruch, który przyniósł tyle błogosławionych owoców w sercach młodzieży w minionych trudnych latach, a i dziś stanowi prężne środowisko duchowego rozwoju młodzieży i rodzin. Kochani Oazowicze, jako biskup Krakowa starałem się wspierać Was swą obecnością, a jako biskup Rzymu nieustannie jestem z Wami w moich modlitwach i serdecznych myślach. Umiłowanie Eucharystii i Biblii niech zawsze rzuca Boże światło na drogi Waszego życia.”
Święty Jan Paweł II
FORMACJA
Znakiem Domowego Kościoła są dwa greckie słowa: ΦΩΣ (światło) i ΖΩΗ (życie), wpisane w kształt krzyża, wyrastającego spomiędzy dwóch złączonych obrączek, umieszczonych wraz z krzyżem w stylizowanej figurze domu. Domowy Kościół używa również znaku END — ikony Świętej Rodziny.
Założycielem Domowego Kościoła jest Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921–1987). W rozwoju Domowego Kościoła ściśle współpracowała z założycielem siostra Jadwiga Skudro RSCJ. Duchową kolebką Domowego Kościoła jest Krościenko n. Dunajcem, gdzie w 1973 roku odbyły się pierwsze oazy rodzin.
Domowy Kościół jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, działającym w ramach Ruchu Światło – Życie, który jest jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. Domowy Kościół łączy w sobie charyzmaty Ruchu Światło – Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame (END), tworząc właściwą dla siebie drogę, zwaną charyzmatem Domowego Kościoła.
Program formacyjny Domowego Kościoła kształtowany jest na podstawie materiałów formacyjnych Ruchu Światło –Życie i Equipes Notre-Dame, dokumentów Soboru Watykańskiego II oraz aktualnego nauczania Kościoła. Domowy Kościół zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim.
Połączenie charyzmatu Ruchu Światło – Życie z charyzmatem Ruchu Equipes Notre Dame (Wspólnoty Matki Najświętszej);
Duchowość małżeńska-czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem.
Małżeństwa starają się wprowadzać w swoje życie tzw. “zobowiązania”.
Zobowiązaniami tymi są:
1. codzienna modlitwa osobista(namiot spotkania)
2. regularne spotkanie ze Słowem Bożym
3. codzienna modlitwa małżeńska
4. codzienna modlitwa rodzinna
5. comiesięczny dialog małżeński
6. reguła życia;(systematyczna praca nad sobą, swoim małżeństwem i rodziną)
7. uczestnictwo, przynajmniej raz w roku w rekolekcjach formacyjnych)
Duchowa formacja rodziny dokonywana w oparciu o sakrament chrztu świętego i sakrament małżeństwa poprzez zastosowanie w życiu tzw. elementów formacyjnych;
Budowanie jedności i miłości małżeńskiej;
Pojęcie rodziny jako Kościoła Domowego
Pojęcie rodziny jako wspólnoty służącej i działającej we wspólnocie lokalnej (parafii) i czującej się za nią odpowiedzialną.
Patron Ruchu:
Maryja Niepokalana Matka Kościoła i Święta Rodzina. Świętem patronalnym jest Niedziela Świętej Rodziny.
Spotkania i cykl pracy:
Krąg tworzy 4–7 małżeństw, najlepiej z jednej parafii, pragnących wspomagać się wzajemnie w dążeniu do budowania w swoich rodzinach domowego Kościoła. Małżeństwa gromadzą się w imię Chrystusa – dla Niego i z miłości do Niego, aby Go wspólnie odnajdywać i trwać przy Nim w swoim życiu codziennym. Krąg powinien być urzeczywistnieniem ideału życia wspólnoty chrześcijańskiej oraz stałym źródłem jego odnowy w poszczególnych małżeństwach. Konieczne jest więc uczestnictwo każdego małżeństwa w comiesięcznych spotkaniach kręgu.
W Domowym Kościele rodzina jest podstawowym miejscem formacji, krąg jest podstawowym elementem w jego strukturze organizacyjnej jako środowisko formacyjne i ewangelizacyjne, służące rodzinom, jest on szczególnym “laboratorium” duchowości małżeńskiej. Za krąg odpowiada jedno z należących do niego małżeństw, zwane parą animatorską. Jest ona odpowiedzialna za pracę formacyjną kręgu, za jego życie duchowe, za przebieg spotkań formacyjno-modlitewnych. Dla prawidłowej pracy kręgu niezbędna jest doktrynalna i duchowa pomoc księdza moderatora – doradcy i opiekuna duchowego. Kręgi rodzin pracują w cyklach rocznych. Spotkania miesięczne kręgów odbywają się od września do czerwca włącznie. Przez cały rok, a zwłaszcza w okresie wakacyjnym, odbywają się rekolekcje formacyjne. Szczególną rolę odgrywają rekolekcje15-dniowe.
Spotkanie miesięczne kręgu rodzin składa się z następujących części stałych:
Dzielenia się życiem (dzielenie się wydarzeniami, radościami, troskami podczas symbolicznego posiłku);
Modlitwy: dzielenie się Ewangelią, tajemnica różańca;
Formacji: dzielenie się w atmosferze modlitwy realizacją zobowiązań, to znaczy osiągnięciami i trudnościami w rozwoju życia duchowego, omówienie nowego tematu.
Spotkanie odbywa się raz w miesiącu w mieszkaniach poszczególnych małżeństw i nie powinno trwać dłużej niż trzy godziny. Dzielenie się realizacją zobowiązań jest jego istotnym punktem i dlatego tę część zawsze prowadzi para animatorska. Od realizacji zobowiązań zależy duchowy rozwój zarówno małżeństw, jak i całego kręgu.
Spotkanie może być przeplatane śpiewem o treści dobranej do rozważanego tematu lub okresu liturgicznego. Pod koniec spotkania omawiane są sprawy organizacyjne kręgu i ruchu.