Znakiem Domowego Kościoła są dwa greckie słowa: ΦΩΣ (światło) i ΖΩΗ (życie), wpisane w kształt krzyża, wyrastającego spomiędzy dwóch złączonych obrączek, umieszczonych wraz z krzyżem w stylizowanej figurze domu. Domowy Kościół używa również znaku END — ikony Świętej Rodziny.

Założycielem Domowego Kościoła jest Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921–1987). W rozwoju Domowego Kościoła ściśle współpracowała z założycielem siostra Jadwiga Skudro RSCJ. Duchową kolebką Domowego Kościoła jest Krościenko n. Dunajcem, gdzie w 1973 roku odbyły się pierwsze oazy rodzin.

Domowy Kościół jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, działającym w ramach Ruchu Światło – Życie, który jest jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. Domowy Kościół łączy w sobie charyzmaty Ruchu Światło – Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame (END), tworząc właściwą dla siebie drogę, zwaną charyzmatem Domowego Kościoła.

Program formacyjny Domowego Kościoła kształtowany jest na podstawie materiałów formacyjnych Ruchu Światło –Życie i Equipes Notre-Dame, dokumentów Soboru Watykańskiego II oraz aktualnego nauczania Kościoła. Domowy Kościół zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim.

Połączenie charyzmatu Ruchu Światło – Życie z charyzmatem Ruchu Equipes Notre Dame (Wspólnoty Matki Najświętszej);

Duchowość małżeńska-czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem.

Małżeństwa starają się wprowadzać w swoje życie tzw. “zobowiązania”.

Zobowiązaniami tymi są:

1. codzienna modlitwa osobista(namiot spotkania)
2. regularne spotkanie ze Słowem Bożym
3. codzienna modlitwa małżeńska
4. codzienna modlitwa rodzinna
5. comiesięczny dialog małżeński
6. reguła życia;(systematyczna praca nad sobą, swoim małżeństwem i rodziną)
7. uczestnictwo, przynajmniej raz w roku w rekolekcjach formacyjnych)

Duchowa formacja rodziny dokonywana w oparciu o sakrament chrztu świętego i sakrament małżeństwa poprzez zastosowanie w życiu tzw. elementów formacyjnych;

Budowanie jedności i miłości małżeńskiej;

Pojęcie rodziny jako Kościoła Domowego

Pojęcie rodziny jako wspólnoty służącej i działającej we wspólnocie lokalnej (parafii) i czującej się za nią odpowiedzialną.

Patron Ruchu:

Maryja Niepokalana Matka Kościoła i Święta Rodzina. Świętem patronalnym jest Niedziela Świętej Rodziny.

Spotkania i cykl pracy:

Krąg tworzy 4–7 małżeństw, najlepiej z jednej parafii, pragnących wspomagać się wzajemnie w dążeniu do budowania w swoich rodzinach domowego Kościoła. Małżeństwa gromadzą się w imię Chrystusa – dla Niego i z miłości do Niego, aby Go wspólnie odnajdywać i trwać przy Nim w swoim życiu codziennym. Krąg powinien być urzeczywistnieniem ideału życia wspólnoty chrześcijańskiej oraz stałym źródłem jego odnowy w poszczególnych małżeństwach. Konieczne jest więc uczestnictwo każdego małżeństwa w comiesięcznych spotkaniach kręgu.

W Domowym Kościele rodzina jest podstawowym miejscem formacji, krąg jest podstawowym elementem w jego strukturze organizacyjnej jako środowisko formacyjne i ewangelizacyjne, służące rodzinom, jest on szczególnym “laboratorium” duchowości małżeńskiej. Za krąg odpowiada jedno z należących do niego małżeństw, zwane parą animatorską. Jest ona odpowiedzialna za pracę formacyjną kręgu, za jego życie duchowe, za przebieg spotkań formacyjno-modlitewnych. Dla prawidłowej pracy kręgu niezbędna jest doktrynalna i duchowa pomoc księdza moderatora – doradcy i opiekuna duchowego. Kręgi rodzin pracują w cyklach rocznych. Spotkania miesięczne kręgów odbywają się od września do czerwca włącznie. Przez cały rok, a zwłaszcza w okresie wakacyjnym, odbywają się rekolekcje formacyjne. Szczególną rolę odgrywają rekolekcje15-dniowe.

Spotkanie miesięczne kręgu rodzin składa się z następujących części stałych:

Dzielenia się życiem (dzielenie się wydarzeniami, radościami, troskami podczas symbolicznego posiłku);
Modlitwy: dzielenie się Ewangelią, tajemnica różańca;
Formacji: dzielenie się w atmosferze modlitwy realizacją zobowiązań, to znaczy osiągnięciami i trudnościami w rozwoju życia duchowego, omówienie nowego tematu.

Spotkanie odbywa się raz w miesiącu w mieszkaniach poszczególnych małżeństw i nie powinno trwać dłużej niż trzy godziny. Dzielenie się realizacją zobowiązań jest jego istotnym punktem i dlatego tę część zawsze prowadzi para animatorska. Od realizacji zobowiązań zależy duchowy rozwój zarówno małżeństw, jak i całego kręgu.

Spotkanie może być przeplatane śpiewem o treści dobranej do rozważanego tematu lub okresu liturgicznego. Pod koniec spotkania omawiane są sprawy organizacyjne kręgu i ruchu.