W dniu 26 września 2015 roku w Sanktuarium Najświętszego Sakramentu i Męki Pańskiej w Głotowie odbył się Diecezjalny Dzień Skupienia Animatorów. Zawiązanie wspólnoty odbyło się w sali konferencyjnej w domu pielgrzyma o godzinie 10.00. Ks. Cezary Opalach – Moderator Diecezjalny DK powitał wszystkich przybyłych. Po zapaleniu świecy przez Parę Diecezjalną i krótkiej modlitwie do Ducha Świętego pary przedstawiły się oraz powiedziały kilka słów o kręgu, którego są animatorami. Tematem spotkania było „przebieg spotkania kręgu”.  W tematykę Dnia Skupienia wprowadziła nas para rejonowa Grażyna i Robert Niedźwieccy, którzy przedstawili nam jak przebieg spotkania kręgu powinien wyglądać zgodnie z zasadami Domowego Kościoła. „Celem spotkania miesięcznego jest zbliżenie się wszystkich do Boga, zbliżenie małżonków do siebie, zacieśnienie przyjaźni między poszczególnymi małżeństwami w kręgu” (List DK, nr 0). Każde spotkanie kręgu składa się z trzech części: dzielenia się życiem, modlitewnej i formacyjnej.

1. Dzielenie się życiem – czyli dzielenia się wydarzeniami, radościami, troskami podczas symbolicznego posiłku.
2. Część modlitewna – na początku zapalmy świecę jako znak obecności Jezusa wśród nas. Po krótkiej modlitwie do Ducha Świętego odczytujemy tekst Ewangelii. Następnie, po chwili rozważania go w ciszy, każdy osobiście dzieli się z innymi, co Pan Bóg dziś przez to Słowo mówi do mnie. Swoją wypowiedź może zakończyć modlitewnym wezwaniem wynikającym z usłyszanego Słowa: dziękczynieniem lub prośbą bądź przeproszeniem czy uwielbieniem. Po zakończonym dzieleniu się Słowem kierujemy naszą modlitwę do Pana Jezusa w następującej kolejności: modlitwy uwielbienia, modlitwy dziękczynienia, modlitwy przebłagalnej i próśb. Następnie rozważamy zaproponowaną tajemnicę różańca, modląc się w intencjach podanych przez uczestników spotkania.Różaniec odmawiamy z dopowiedzeniami.
   
3. Część formacyjna: a) dzielenie się realizacją zobowiązań, b) temat studyjny. Dzielenie się zobowiązaniami powinno odbywać się w atmosferze modlitwy. Nie może to być tylko ich wyliczenie z krótkim wyjaśnieniem, które z nich zostało zrealizowane, a które nie. Potrzebne jest głębsze spojrzenie na to, jak wykorzystaliśmy w ciągu ostatniego miesiąca dary jakimi są zobowiązania. Nie wystarczy powiedzieć, że „nie było dialogu małżeńskiego”; trzeba spróbować odpowiedzieć sobie na pytanie: dlaczego? Para animatorska powinna także zachęcać do dzielenia się radościami w realizacji zobowiązań i pokazywania, czy i jak wpływają one na moje życie? Czy przemieniają mnie? Czy zmieniają mój stosunek do ludzi, do pracy, trudnych sytuacji i rozmaitych wydarzeń? Czy zmieniają mój system wartości? Czy zbliżają mnie do Boga? Na zakończenie spotkania para animatorska podaje sugestie do pracy w ciągu miesiąca i ustalana jest data i miejsce następnego spotkania.
   

Kolejnym punktem dnia był Namiot Spotkania. Przenieśliśmy się do Kościoła , by rozważać Ewangelię (J, 15, 12-17). O godzinie 11.45 rozpoczęły się przygotowania do Eucharystii. Podczas Eucharystii, sprawowanej przez Ks. Cezarego uczestnicy DDSA włączyli się w posługę liturgiczną (Piotr Jasński – służba ołtarza i psalm, Wojciech Szczurek – służba ołtarza, Dorota Jasińska – czytanie, Grażyna i Robert Niedźwieccy – modlitwa wiernych, Aneta Bedra – oprawa muzyczna). Po Eucharystii udaliśmy się do domu pielgrzyma, gdzie w miłej i serdecznej atmosferze przy kawie i herbacie (były też przepyszne ciasta i inne słodkości przywiezione przez uczestników)  dzieliliśmy się radościami, wspomnieniami z wakacji oraz wysłuchaliśmy ogłoszeń. Na zakończenie Dnia Skupienia ponownie zebraliśmy się w kaplicy, gdzie miało miejsce wystawienie Najświętszego Sakramentu. Ks. Cezary poprowadził modlitwę wstawienniczą, piękną i wzruszającą modlitwę za siebie wzajemnie. Każde małżeństwo i każdy uczestnik dostąpili zaszczytu bezpośredniej relacji z Chrystusem poprzez podejście blisko do Ołtarza. Podczas tego daru mogliśmy wejść z Panem Jezusem w relację bliskości, a przez Niego z Bogiem Ojcem w Duchu Świętym. Na zakończenie wszyscy obecni otrzymali błogosławieństwo na rozesłanie. Szczęść Boże.

Gosia i Mirek Andruszkiewicz

[Pokaz slajdów]

"Na naszej stronie internetowej istnieje zakładka "Ogłoszenia", 
 która jest słabo wykorzystana.
 Zachęcamy do  przesyłania na adres:
 paradiecezjalna@domowykosciol.olsztyn.pl -
 wszelkich ogłoszeń np. sprzedam, kupię, oddam, poszukuję, itd.
 Biorąc po uwagę, że od czerwca ubiegłego roku było ponad
 28000 wejść na naszą stronę myślimy,
 że byłoby to cenne źródło wzajemnej pomocy.
 Zachęcamy.
 Dorota i Piotr

Kiedy usłyszeliśmy, że Ks. Cezary Opalach organizuje pielgrzymkę do Ziemi Świętej zadrżały nam serca. Niemal natychmiast zdecydowaliśmy się na udział w pielgrzymce. Pomyśleliśmy, że lepszego czasu nie będzie, będziemy tuż po 15 dniowych rekolekcjach OR I stopnia, na których przygotujemy nasze serca i dusze. Pan Bóg pomyślał o wszystkim, rekolekcje przyniosły owoce. Tuż przed wyjazdem zapytaliśmy siebie, jaki jest właściwy powód naszego pielgrzymowania śladami Jezusa Chrystusa? Pomyśleliśmy, że naszą intencją będzie dziękczynienie Bogu za to wszystko, co dla nas uczynił do tej pory, za łaskę wiary, za nasze rodziny, te w których przyszliśmy na świat i za tę którą tworzymy.
Nie sposób w krótkim świadectwie opisać całej pielgrzymki. Skupimy się na tym, co na nas wywarło szczególne wrażenie. Nawiedzenie Ziemi Świętej i fizyczne dotknięcie miejsc związanych z życiem, działalnością apostolską, śmiercią i zmartwychwstaniem Pana Jezusa było dla nas i na zawsze pozostanie wielkim wyróżnieniem, którym nas Bóg obdarzył. Na zawsze pozostaną w naszej pamięci codzienne liturgie Mszy Świętych sprawowane przez Ks. Krzysztofa Sarzałę i Ks. Cezarego Opalacha na Górze Karmel, w Nazaret w miejscu zwiastowania Maryi, na Górze Błogosławieństw, w Jerozolimie w miejscu ustanowienia Eucharystii, przy Bazylice Grobu Pańskiego i innych miejscach naszego pielgrzymowania.
Wielkie emocje towarzyszyły nam podczas nabożeństwa w Sanktuarium Zaślubin w Kanie Galilejskiej gdzie Jezus uczynił początek znaków „W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów” (J 2,1) pary małżeńskie dostąpiły zaszczytu odnowienia sakramentu małżeństwa. Wielkie wzruszenie towarzyszyło nam podczas odnowienia Chrztu, które odbyło się nad brzegiem rzeki Jordan, która stała się świadkiem działalności Jana Chrzciciela. Wsłuchaliśmy się w tekst Ewangelii wg św. Mateusza (Mt 3,13-17), po czym na naszą prośbę i za zgodą Ks. Krzysztofa, Ks. Cezary dokonał obrzędu odnowienia chrztu przez całkowite zanurzenie nas w wodach Jordanu, za co serdecznie dziękujemy. Było to dla nas bardzo ważne wydarzenie.
Głębokim przeżyciem była dla nas również Droga Krzyżowa z niesieniem krzyża wąskimi uliczkami Jerozolimy. Wstępując na Via Dolorosa i pokonując kolejne Stacje Drogi Krzyżowej przeżywaliśmy w zadumie wraz z uczestnikami naszej pielgrzymki mękę Jezusa skazanego na śmierć. Na Golgocie łączyliśmy swój ból, którego doznaliśmy w naszym życiu z cierpieniem Jezusa. Dotknęliśmy miejsca skropionego Krwią naszego Pana i Zbawiciela. Panie Jezu, dziękuję Ci za siły, dzięki którym potrafiłam znieść moje cierpienia. Największym przeżyciem było (chyba nie tylko dla nas) nawiedzenie Bazyliki Grobu Jezusa Chrystusa. Z największym nabożeństwem weszliśmy do Kaplicy Grobu Pańskiego, gdzie skłoniliśmy głowy i zgięliśmy kolana, by z miłością i szacunkiem ucałować kamienną płytę Chrystusowego Grobu. Położyłam na płycie Grobu wszystkie krzyże i ten mój osobisty również. Panie daj nam łaskę trwania w miłości i jedności, pomimo krzyży, które nas dotykają. Pielgrzymka do Ziemi Świętej to nasza najpiękniejsza pielgrzymka, którą głęboko przeżyliśmy. Pozwoliła nam ona usystematyzować i lepiej przyswoić wydarzenia z Ewangelii. Dziękujemy Ci Panie Boże za każdy dzień pielgrzymki, dziękujemy za współpielgrzymów, dzięki którym pięknie i głęboko przeżywaliśmy każdy dzień. To był piękny czas, czas rekolekcji, modlitwy i głębokich duchowych przeżyć, które miejmy nadzieję, będą wydawać owoce w przyszłości. Pielgrzymka się skończyła, ale wspomnienia i duchowe przeżycia pozostaną na długie lata w pamięci i naszych sercach. Tego, co taka pielgrzymka daje w wymiarze duchowym, opowiedzieć się nie da. To po prostu trzeba przeżyć.
Pełni wdzięczności pragniemy serdecznie podziękować Ks. Krzysztofowi i Ks. Cezaremu za ich kapłańską postawę, za wiedzę i profesjonalizm, za umiejętność przekazywania Słowa Bożego, które umocniło naszą wiarę, dodawało otuchy i trafiało do serca. Dziękujemy za wrażliwość na nasze potrzeby, za otwartość i cierpliwość oraz za poczucie humoru.

Szczęść Boże
Gosia i Mirek Andruszkiewicz

Uroczyste rozpoczęcie nowego roku pracy 2015/2016 Wspólnoty Domowego Kościoła Archidiecezji Warmińskiej w Sanktuarium Najświętszego Sakramentu i Męki Pańskiej wGłotowie.

Dnia 29.08.20015r.w Głotowie nasza wspólnota uroczyście rozpoczęła nowy rok formacyjny.

O godz.10.30 nastąpiło zawiązanie wspólnoty, z udziałem moderatora diecezjalnego ks. Cezarego Opalacha. Po zawiązaniu wspólnoty proboszcz parafii w Głotowie ks. Marek Proszek wygłosił konferencję na temat: „Co mówi Duch Święty do Kościoła Domowego?”. Na początku konferencji omówił problemy, jakie coraz częściej dotykają polskie rodziny.

1. Szczególnie od 2009r. maleje liczba zawieranych małżeństw.

2. Rośnie liczba rodzin niepełnych(samotne matki, rzadziej ojcowie).

3. Obecnie przeważa model rodziny małodzietnej.

4. Rośnie plaga wyjazdów długoterminowych za granicę.

5. Szerzy się plaga rozwodów (nie postrzega się małżeństwa jako wartości)

6. Pogłębia się kryzys demograficzny.

7. Zwiększa się akceptacja związków na próbę (duży procent wśród wierzących).

Kościół próbuje znaleźć lekarstwo na powyższe problemy. Gdzie wiara jest żywa, to te problemy są mniejsze. Konieczne jest wołanie do Ducha Świętego, aby to On wspierał i prowadził dziś małżeństwa i rodziny. Miłość wierność i uczciwość są największymi wartościami w małżeństwie. Bardzo ważne w małżeństwie jest także budowanie jedności na płaszczyźnie duchowej i cielesnej. Papież Jan Paweł II dowartościował cielesność małżonków. Ks. Marek Proszek poruszył też problem skróconych przygotowań do sakramentu małżeństwa. Według instrukcji Episkopatu Polski powinno odbywać się 25 spotkań, natomiast w parafiach najczęściej praktykuje się 10 spotkań przygotowujących do małżeństwa. Ważną rolę w kościele odgrywają obecnie wspólnoty i ruchy świeckich, które powstają wokół konkretnego sakramentu. Sakrament małżeństwa i Eucharystii stanowi centrum wspólnoty Domowego Kościoła.

Po konferencji był czas na adorację Najświętszego Sakramentu. O godz. 12.30 rozpoczęła się uroczysta Msza św. pod przewodnictwem abp. Józefa Górzyńskiego, z udziałem członków Domowego Kościoła, dzieci i młodzieży oazowej. Na zakończenie Eucharystii, w obecności abp. Józefa Górzyńskiego nastąpiło przyjęcie nowych małżeństw do naszej wspólnoty oraz przekazanie posługi dla nowo wybranych animatorów kręgów. Następnym punktem spotkanie była wspólna agapa.

O godz. 15-tej członkowie Domowego Kościoła wraz z księdzem moderatorem odmówili koronkę do Miłosierdzia Bożego. Następnie była godzina świadectw. Małżeństwa, które uczestniczyły w rekolekcjach, dzieliły się swoimi przeżyciami.

Na zakończenie ks. Cezary Opalach udzielił zebranym Bożego błogosławieństwa.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu.

Halina i Janusz Chowaniec.

Dziękujemy wszystkim rodzinom Domowego Kościoła , które uczestniczyły 29 sierpnia w Dniu Wspólnoty Ruchu Światło-Życie, szczególnie osobom posługującym.

W  dniu tym  wszyscy otrzymaliśmy błogosławieństwo  ks. Abp. Józefa Górzyńskiego na nowy rok pracy,  w którym  będziemy się formować pod hasłem: „W mocy Ducha Świętego”.

Dostaliśmy też piękny prezent od Kręgu Centralnego NOWY LIST – cytując słowa  Katarzyny i Pawła Maciejewskich -pary krajowej Domowego Kościoła dołączamy się do Ich życzeń:

„Zapraszamy do indywidualnej i małżeńskiej lektury Listu Kręgu Centralnego oraz do zatrzymania się nad jego treścią w ramach spotkań wrześniowych. Niech jego słowa zaowocują pogłębieniem świadomości dotyczącej powołania, posługi i odpowiedzialności na rzecz wspólnoty Kościoła, małżeństwa i rodziny oraz Ruchu.”

Zachęcamy również do spisania i przesłania do nas swoich świadectw z  tegorocznych rekolekcji.

Dorota i Piotr Jasińscy

[Pokaz slajdów]

123►