GENDER – nowa idea, nowy powiew, nowe inspiracje?
Tak się zaczynała konferencja Ks. prof. dr hab. Mariana Machinka , której mogliśmy wysłuchać na Dniu Wspólnoty w Gietrzwałdzie.
Dla tych , którzy byli, jak dla wszystkich , którzy chcą pogłębić swoją wiedzę na ten temat Ks. Prof. udostępnił swoje materiały – link poniżej
Serdecznie dziękujemy Ks. prof. dr hab. Marianowi Machinkowi za wygłoszoną konferencję , oraz za możliwość zapoznania się z prezentacją.
Dorota i Piotr Jasińscy
Zakończenie roku pracy Domowego Kościoła Diecezji Warmińskiej w Gietrzwałdzie.
Tradycją już jest, że Domowy Kościół Diecezji Warmińskiej przybywa do Pani Gietrzwałdzkiej by u Jej stóp podziękować za miniony rok pracy formacyjnej i prosić o dalszą opiekę i wstawiennictwo.
Tego roku w niedzielę 15.06.14. spotkaliśmy się, jak zwykle przy figurce Matki Boskiej Gietrzwałdzkiej, w miejscu objawień, by wyruszyć procesyjnie w stronę źródełka odmawiając różaniec.
Po modlitwie różańcowej, w sali konferencyjnej domu rekolekcyjnego wysłuchaliśmy konferencji ks. prof. Mariana Machinka pt.”Gender – wiele krzyku o nic?”. Konferencja bardzo ciekawa, poruszająca niezwykle aktualny problem, z którym stykamy się na co dzień, nawet nie zdając sobie z tego sprawy, przygotowana profesjonalnie z możliwością zadawania pytań na jej zakończenie.
Następnym punktem naszego Dnia Wspólnoty była Eucharystia sprawowana przez Moderatora Diecezjalnego Domowego Kościoła ks. dra Cezarego Opalacha, który przez cały czas naszego spotkania obejmował nas swą opieką duszpasterską.
Ostatnim etapem była Agapa w formie ogniska z pieczeniem kiełbasy i poczęstunkiem, połączona jak zwykle z loterią fantową, z której zebrane środki służą wsparciu funduszu rekolekcyjnego. Była to też okazja do spotkań i rozmów na różne tematy, budowania więzi wewnątrz Ruchu i lepszego poznawania siebie.
Nad całością organizacji spotkania czuwała Para Diecezjalna: Dorota i Piotr.
Niech Panu Bogu i Jego Matce będą dzięki za dar spotkania, gospodarzom tego Świętego Warmińskiego miejsca: księżom Kanonikom Regularnym za coroczną gościnę, wszystkim, którzy dołożyli starań organizacyjnych i wszystkim uczestnikom niech Dobry Bóg wynagradza swym błogosławieństwem.
„Znów będą wakacje….” jak śpiewa pewien zespół kabaretowy – nie zapominajmy jednak o Panu Bogu, o naszych zobowiązaniach, pamiętajmy o czasie wolnym, by umieć go właściwie wykorzystać budując lepsze relacje w rodzinie, w sąsiedztwie, w społeczeństwie, o naszym apostolstwie i świadectwie. Pamiętajmy w modlitwie o tych, którzy będą się formować podczas rekolekcji, o organizatorach rekolekcji i o całym naszym ruchu. Byśmy do pracy formacyjnej w kolejnym roku przystąpili wypoczęci, gotowi na nowe zadania i otwarci na to, co Pan Bóg nam wyznacza.
Dla wszystkich: Udanych i Błogosławionych wakacji!
Diecezjalne Rozpoczęcie Nowego Roku pracy formacyjnej ma mieć miejsce w Mrągowie, przy Parafii Matki Boskiej Saletyńskej dnia 30.08.14. o godz. 10.30
Program Dnia Wspólnoty :
10.30 Zawiązanie Wspólnoty
10.40 Konferencja – wygłoszona przez Danutę i Krzysztofa Śramskich -parę filialną KWC
11.45 Wystawienie Najświętszego Sakramentu
12.15-12.30 Przerwa -możliwość wypełnienia deklaracji krucjaty
12.30 Msza Święta
13.30 Agapa
15.00 Świadectwa
Chwała Panu! M. i G. Zdanuk
III Marsz dla Życia i Rodziny w Olsztynie.
8 czerwca 2014 r. odbył się w Olsztynie III Marsz dla Życia i Rodziny. Hasło tegorocznego marszu brzmiało:” Rodzina obywatelska- rodzina, wspólnota, samorząd.”
Nad całym przedsięwzięciem czuwał Komitet Organizacyjny Inicjatyw dla Życia i Rodziny w Olsztynie.
Na początku, o godz. 13.30 w katedrze św. Jakuba, została odprawiona msza św. w intencji rodzin. Później na Starym Mieście uformował się pochód z flagami narodowymi i transparentami, na których widniały hasła promujące życie i rodzinę a wyrażające sprzeciw wobec aborcji i eutanazji. W marszu wzięli też udział członkowie Domowego Kościoła Archidiecezji Warmińskiej, aby zamanifestować swoje poparcie dla najwyższych wartości, jakimi są życie i rodzina. Trasa marszu przebiegała przez Stare Miasto, Wysoką Bramę, ul. Piłsudskiego, Plac Solidarności do Parku Kusocińskiego przy kościele NMP Ostrobramskiej.
Podczas przemarszu były trzy przystanki.
Na pierwszym przystanku koło ratusza można było posłuchać fragmentu z Ewangelii o bogatym młodzieńcu oraz słów Jana Pawła II z „Listu do młodzieży”. Kilkoro młodych ludzi zagrało scenkę teatralną, zadając pytania skłaniające wszystkich do refleksji nad podstawowymi wartościami w życiu. Na Placu Solidarności uczestnicy marszu usłyszeli fragmenty z Księgi Rodzaju i Ewangelii dotyczące małżeństwa oraz słowa Jana Pawła II z „Listu do rodzin”. Można też było posłuchać kilku świadectw z rodzin wielodzietnych. Gdy marsz dotarł do Parku Kusocińskiego został odczytany list Papieża adresowany do dzieci. W wywiadzie jeden z księży poruszył m.in. takie zagadnienia jak, specjalne programy promujące tzw. bezpieczny seks od najmłodszych lat, manipulacje na embrionach i płodach.
Trzem osobom przyznano tytuł Ambasadora Życia oraz ogłoszono wyniki plebiscytu w kategoriach: firma przyjazna rodzinie, inicjatywa przyjazna rodzinie oraz przyjaciel rodziny. Można było posłuchać takich zespołów jak: Mocni w Wierze, Dziecięce Niebo, Szkoła Yamaha. Wspólną zabawę prowadzili wodzireje z Olsztyńskiej Grupy Wodzirejów.
W związku z tym, że dopisała ładna pogoda szczególnie dzieci mogły cieszyć się różnymi specjalnie przygotowanymi dla nich atrakcjami.
Niech będzie uwielbiony Pan Bóg Dawca życia.
Halina i Janusz Chowaniec
Majówka Rejonu Katedra
W tym roku zostaliśmy wybrani na parę rejonową Rejonu Katedra Domowego Kościoła w Olsztynie. W naszym Rejonie jest osiem kręgów w których drogą wskazaną przez DK formuje się 31 małżeństw. W ciągu roku pracy odwiedzaliśmy poszczególne kręgi, aby wypełnić obowiązek pary rejonowej, lecz przede wszystkim by poznać poszczególne małżeństwa. Zauważyliśmy że pomimo wielu lat obecności w DK nie znamy wielu małżeństw, a poszczególne małżeństwa nie znają się wzajemnie. Stąd pomysł aby na Majówce wszystkie kręgi mogły się spotkać i ze sobą razem pobyć.
Majówka odbyła się w piątą niedzielę wielkanocną 18.05.2014r. w przepięknym miejscu przy parafii Księży Werbistów p.w. św. Arnolda. Zarówno Proboszcz parafii ojciec Stanisław Zyśk, jak też ojciec Heribertus Wae z Indonezji, z otwartym sercem udostępnili nam swój Kościół i teren przykościelny.
Majówkę rozpoczęliśmy Mszą św. , którą sprawował moderator naszego Rejonu ks. Wojsław Czupryński. W ciekawej homilii ks. Wojsław wyjaśniał słowa Jezusa, który powiedział, aby nie lękało się nasze serce i że w domu Ojca jest mieszkań wiele. Po Mszy św. wspólnie przygotowaliśmy miejsce spotkania na świeżym powietrzu pośród drzew i rozśpiewanych ptaków.
Terminy pierwszokomunijnych spotkań rodzinnych i inne wydarzenia sprawiły, że na naszej majówce niestety nie było wszystkich małżeństw . Byli przedstawiciele pięciu kręgów, przybył też moderator naszego kręgu. prof. Marian Machinek oraz Para Diecezjalna Dorota i Piotr Jasińscy. Pośród nas był też przez chwilę Ojciec Proboszcz miejsca, który wspominał swoją 17-letnią pracę na misjach w Botswanie i Zambii. Każdy animator przedstawiał swój krąg i małżeństwa. Prezentacje były okraszone śpiewem przy dźwięku dwóch gitar, których struny były szarpane przez ks. Mariana i Beatę. Był też czas wolny w którym małżeństwa mogły wzajemnie bliżej ze sobą porozmawiać.
Przed spotkaniem trochę obawialiśmy się o termin, miejsce, pogodę, frekwencję, grillowanie, itd. Okazało się, że obawy były płonne. Pan Bóg sprawił że zagrało wszystko. Pojawiła się spontanicznie nowa „Diakonia grilowa” – Jarek i Mariusz zapewnili nam wspaniałą ucztę. Czas spędzony razem we wspólnocie minął szybko. Spotkanie zakończyliśmy odśpiewaniem Litanii Loretańskiej przed kapliczką z figurką Matki Bożej Fatimskiej. Chcielibyśmy, aby w następnym roku, również mogła odbyć się majówka, może w trochę innej formie.
Łucja i Andrzej Grabowscy
Para rejonowa Rejonu Katedra
Obrazy namalowane przez Halinkę
Pozdrowienia z Warmii”
Dla Domowego Kościoła archidiecezji warmińskiej jednym ze szczególnych miejsc na Warmii jest Głotowo. Tu możemy uczestniczyć w różnych rekolekcjach. Co roku w niedzielę palmową członkowie naszej wspólnoty biorą udział w Drodze Krzyżowej, gdyż w Głotowie, obok kościoła Najświętszego Zbawiciela, znajduje się Kalwaria Warmińska, zwana Warmińską Jerozolimą.
Głotowo jest małą wsią leżącą około czterech kilometrów na zachód od Dobrego Miasta. Miejscowość ta wzmiankowana jest już w 1290r., a dokument lokacyjny wsi wystawiono 12 marca 1313 roku. W XIII wieku, gdy chrześcijaństwo obejmowało Prusy, w Głotowie zbudowano drewniany kościół pod wezwaniem św. Andrzeja.
W 1300 roku na wieś napadli pogańscy jeszcze Litwini. Legenda głosi, że przed tym napadem mieszkańcy wynieśli z kościoła i w pewnej odległości od niego zakopali puszkę z Najświętszym Sakramentem, aby nie uległ profanacji. Prawdopodobnie osoby, które wiedziały o tym, nie przeżyły najazdu litewskiego. Wieś została zniszczona a kościół spalony. Upłynęło wiele lat, gdy podczas wiosennej orki rolnik przypadkowo odnalazł ukryty w ziemi kielich z nienaruszoną hostią. Według podania wydarzenie to było niezwykłe. Z hostii biło światło, natomiast woły ciągnące pług uklękły.
Kielich z hostią przeniesiono w uroczystej procesji do kościoła w Dobrym Mieście, jednak hostia w niewytłumaczalny sposób znalazła się znów w miejscu, gdzie była ukryta. Przyjęto to wydarzenie jako znak od Boga. W połowie XIV wieku zbudowano na tym miejscu kościół z kamienia i cegły ku czci Bożego Ciała. Głotowo stało się miejscem pielgrzymkowym przez następne stulecia, mimo burzliwych dziejów.
Średniowieczna świątynia nie mogła pomieścić przybywających coraz liczniej pielgrzymów, więc w 1722 roku rozpoczęto budowę nowego kościoła. W 1726 roku barokowa świątynia została konsekrowana i istnieje po dzień dzisiejszy. Znaczenie Głotowa jako miejsca pielgrzymkowego osłabło w XIX wieku, w czasie tzw. ”Kulturkampfu” na Warmii. W drugiej połowie XIX wieku niedaleko kościoła zbudowano Kalwarię Warmińską. Zamożny mieszkaniec Głotowa Johannes Merten odbył pielgrzymkę do Ziemi
Świętej i po powrocie postanowił wybudować Drogę Krzyżową wzorowaną na jerozolimskiej. Małe kamyki, które wziął z Drogi Krzyżowej w Jerozolimie zostały umieszczone jako relikwie w kaplicach-stacjach. W czasie „Kulturkampfu” parafia nie mogła nabywać ziemi, więc sam Merten kupił 7 ha gruntów i podarował je kościołowi, jako teren pod budowę Drogi Krzyżowej. Ludność warmińska chętnie zgłaszała się do pracy, jak również składała hojne ofiary pieniężne. Budowa Kalwarii Warmińskiej trwała 16 lat. Wąwóz pod Kalwarię kopano ręcznie. Przez cały okres budowy w pracach wzięło udział ok. 70 tys. ludzi. Starano się wiernie odwzorować długość i nachylenie Drogi Krzyżowej z Jerozolimy.
Może ktoś po zapoznaniu się z tymi informacjami zapragnie pojechać do Głotowa, aby pomodlić się w tym miejscu i zobaczyć, jak w rzeczywistości wygląda teraz świątynia Najświętszego Zbawiciela i Warmińska Jerozolima. Serdecznie zapraszamy.
Jeżeli chodzi o nas, to małżeństwem jesteśmy od 32 lat, natomiast we wspólnocie Domowego Kościoła od 19 lat. Mamy dwóch dorosłych synów. Na razie wszyscy razem mieszkamy w Olsztynie. Należymy do jednego z kręgów rejonu Chrystusa Odkupiciela Człowieka w Olsztynie. Z perspektywy czasu możemy powiedzieć, że wspólnota Domowego Kościoła wniosła w nasze życie wiele cennych wartości. Myślimy, że nasze małżeństwo i rodzina zyskałyby jeszcze więcej, gdybyśmy znaleźli się w tej wspólnocie wcześniej. Staramy się podejmować posługi na miarę naszych możliwości i zdolności. Teraz na prośbę pary diecezjalnej spróbujemy swoich sił w diakonii społecznej.
W wolnych chwilach mąż lubi grać na gitarze lub akordeonie. Ja natomiast chętnie maluję,najczęściej pejzaże. Młodszy syn Paweł ma również zdolności plastyczne, a starszy Dominik próbuje swoich sił w pisaniu opowiadań dla dzieci. Napisał też kilka wierszyków. Zgodził się, abyśmy jeden z nich tutaj zamieścili. Mamy nadzieję, że komuś się spodoba.
Dziękujemy Bogu za wszystko, co z Jego woli
otrzymujemy każdego dnia.
Serdecznie pozdrawiamy.
Halina i Janusz Chowaniec.
Dominik Chowaniec
„Kartka”
Na biurku Bartka, leżała kartka,
Mała i biała – wyrwana z notesu.
Płakała, chlipiąc: „Czym nic nie warta?
Nie mam rysunków, esów, floresów…”
Płakanie usłyszały w pudełku kredki.
Przyszły, spytały: „Dlaczego płaczesz?”
Kartka wytarła spływające łezki,
„Ach, marzy mi się chociaż szlaczek”
„Spójrzcie na inne kartki drogie panie.
Każda z nich ma swój obrazek piękny.
Jest konik, domek, górka, są sanie,
A ja nie mam nawet kropki lub kreski”.
„To rzeczywiście nieciekawa sprawa,
Ale nie płacz kartko, my ci pomożemy.
Niech więc rozpocznie się nasza zabawa.
Pozwól, że skrzypka ci narysujemy!”
Czarna pierwsza zaczęła swe pląsy.
Narysowała kontury, włosy, wąsy.
Po niej zaczęła tańczyć kredka czerwona.
„Niech skrzypka twarz będzie zarumieniona!”
Na to zielona: „Teraz czas na mnie!”
Bo kto narysuje mu oczy ładniej?”
„Jak to kto? Ja!” – zaśmiała się niebieska
„Ale mi wystarczy ze wzruszenia łezka”
Brązowa na to: „Moje ruchy będą szybkie
Musi mieć skrzypce, skoro ma być skrzypkiem!”
„A jakże!” – reszta kredek zaczęła też taniec
„To my z kolei narysujemy mu ubranie!”
Jak długo to trwało? A kto to wie?
Może pół godziny, a może dwie.
Ale najważniejsze w tym wszystkim było, że
Kartka w końcu szeroko uśmiechnęła się.
„Bardzo wam dziękuję, moje drogie”
Powiedziała kartka, gdy kredki skończyły.
Skrzypek zaczął grać skoczną melodię
Ale kredki tańczyć nie miały już siły.
Pielgrzymowanie Domowego Kościoła Archidiecezji Warmińskiej do Sanktuarium św. Józefa
w Kaliszu
W dniach 24 i 25.05.14. miała miejsce pielgrzymka autokarowa Domowego Kościoła
Archidiecezji Warmińskiej do Kalisza, do Sanktuarium św. Józefa w ramach
„XVII Pielgrzymki
Rodzin Domowego Kościoła do sanktuarium św. Józefa”.
Autokar wyruszył z Mrągowa zabierając pątników z kręgów Domowego Kościoła w tym mieście,
po czym dołączyli pielgrzymi z Olsztyna i Ostródy, co dało liczbę 43 uczestników ze wszystkich
rejonów diecezji. Para diecezjalna wręczyła każdemu identyfikator z programem pielgrzymki oraz
jej hasłem:” Odwagi! Ja jestem, nie bójcie się!” Opiekę duszpasterską nad nami sprawował
moderator diecezjalny ks. dr Cezary Opalach.
Czas dojazdu wypełniony
został modlitwą, śpiewem i rozmowami towarzyskimi.
Po dotarciu do celu okazało się, że organizatorzy przygotowali dużą liczbę miejsc siedzących na
przykościelnym placu naprzeciw ołtarza polowego oraz przekazali każdej parze krótki informator o
pielgrzymce
ze słowem Ojca Św. Franciszka z Audiencji generalnej z 16.04. 14, aktem zawierzenia
Świętemu Józefowi, modlitwą za wstawiennictwem sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, z
programem pielgrzymki, tekstami śpiewów na Eucharystię oraz z życiorysem Siostry Jadwigi Skudro.
Pierwszym punktem programu było zawiązanie wspólnoty, prowadzone przez Parę Krajową.
Następnie wysłuchaliśmy konferencji ks. Sławomira Kostrzewy z Archidiecezji Poznańskiej pt.”Co
możemy zrobić w obliczu zagrożeń wynikających z ideologii gender?”. Była to wnikliwa analiza
tego zagrożenia, podanie sposobów reakcji i przeciwstawienia się mu. By dowiedzieć się więcej
można na „You Tube” wpisać „Sławomir Kostrzewa” i wysłuchać konferencji „Odebrać dzieciom
niewinność” i innych materiałów,
do czego mówca zachęcał.
Prawie 2 godziny czasu wolnego było okazją do posilenia się w przygotowanych specjalnie na to
spotkanie barach (pomidorowa była gratis w ilości bez ograniczeń) oraz na spotkania i rozmowy.
Można było też nabyć książki i mater
iały polecane przez nasz Ruch.
Następny punkt programu naszej pielgrzymki to „Czas Świadectw”. Miał się odbyć w plenerze,
ale załamanie pogody zmusiło organizatorów do przeniesienia go do kościoła, który ledwie
pomieścił, jak się obliczało, ok. 2000
pątników. Świadectwa dotyczyły siostry Jadwigi Skudro w związku z Jej setną rocznicą urodzin: kim była dla nas, jakie owoce przyniosła jej posługa dla
Domowego Kościoła. Wspominały pary, które zetknęły się z tą niezwykłą dla Ruchu zakonnicą.
Msza Ś
w. Koncelebrowana rozpoczęła się o godz.17.30. Przewodniczył Jego Ekscelencja ks.
biskup Adam Szal delegat Komisji Episkopatu Polski ds. Ruchu Światło
–
Życie. Koncelebransem
był również Jego Ekscelencja Edward Janiak biskup kaliski. Moderator Krajowy DK ks.
Marek
Borowski SAC odprawiał Mszę Św. w intencji śp. siostry Jadwigi. W koncelebrze uczestniczyli
wszyscy księża moderatorzy przybyli razem z pielgrzymami. Błogosławieństwo księży biskupów
oraz akt zawierzenia małżeństw i rodzin oraz całego Domowego Kościoła św. Józefowi, odczytany
przez Parę Krajową, zakończyły Eucharystię i pielgrzymkowe spotkanie.
Wzorem lat ubiegłych Domowy Kościół Diecezji Warmińskiej pielgrzymujący do Kalisza w
drodze powrotnej udaje się do Lichenia, gdzie ma miejsce uczestnictwo w sobotnim wieczornym
nabożeństwie Maryjnym z procesją ze świecami, nocleg i oraz niedzielna Msza Św. Jest też krótki
czas na własne potrzeby jak zwiedzanie, drobne zakupy dewocjonaliów czy publikacji. Tak też było
i tym razem, z tym, że niedzielny pobyt trzeba było skracać z uwagi na umożliwienie uczestnikom
udziału w wyborach do Parlamentu Europejskiego, które przypadały na ten dzień.
Akurat w tę niedzielę mogliśmy pomodlić się przy Krzyżu i Ikonie – znakach Światowych Dni
Młodzieży, które tego dni
a nawiedziły Licheńskie Sanktuarium.
W drogę powrotną wyruszyliśmy o godz. 11.00 modląc się różańcem i to nie tylko w języku
polskim, śpiewając oraz rozmawiając ze sobą nawzajem, ale to już po polsku.
Był to czas poświęcony Panu Bogu z korzyścią
dla jedności Ruchu, dla Domowego Kościoła
dla wszystkich uczestników w intencjach przez nich zaniesionych do naszego Stwórcy za
pośrednictwem Matki Jego Syna oraz Jej oblubieńca św. Józefa. Nich święta Rodzina będzie dla nas
wzorem i źródłem wielu łask w
realizacji naszych powołań każdego dnia.
Zapraszamy za rok: ci którzy nie byli jeszcze powinni doświadczyć takiej łaski, a ci którzy byli
powinni zdobyte już doświadczenie wzmocnić.
Za wszelkie dobro i łaski: Chwała Panu!
Marzenna i Grzegorz Zdanuk
Zapraszamy na warsztaty „POROZUMIENIE BEZ PRZEMOCY”
Warsztaty mają na celu wspieranie rozwoju osobistego, rozwijanie i doskonalenie umiejętności prospołecznych i komunikacyjnych. Uczestnicy uczą się wsłuchiwać w siebie, uświadamiać sobie swoje wewnętrzne stany. Uczą się także nazywać swoje myśli, uczucia, potrzeby i pragnienia, a także wyrażać je w relacjach z innymi. Ćwiczą ponadto stosowanie języka porozumienia w sytuacjach trudnych.
Najczęstszą przyczyną kryzysu w małżeństwie jest brak dialogu lub „dialog” polegający na wzajemnym oskarżaniu, pretensjach, wyrzutach, trudnych do przyjęcia i bolesnych w odbiorze dla obu stron. Ten sposób komunikacji pogłębia jednak kryzys i prowadzi do rozłamów, rozpadu i destrukcji.
Małżonkowie są w stanie – czerpiąc z nieskończonego źródła Miłości Bożej – przezwyciężyć ten kryzys, wystarczy tylko nauczyć się innych sposobów budowania relacji małżeńskich, odnaleźć i rozpoznać błędy, a potem podjąć współpracę ze sobą, aby zmodernizować niesprawny system komunikacyjny.
Warsztaty pozwolą ujawnić błędy, jakich należy się wystrzegać i jakich nowych strategii się uczyć, aby potrzeby obojga małżonków zostały wyrażone bez przemocy, przyjęte z empatią, co w konsekwencji może pomóc w odnalezieniu nowych sposobów ich zaspokojenia.
Moc płynąca z sakramentu małżeństwa jest – dla posiadających wolę poprawy relacji – gwarancją sukcesu.
Cykl warsztatowy obejmuje cztery weekendy (od piątku ok. godz. 18:00 do niedzieli ok. 18:00).
Pierwsze spotkanie rozpocznie się w piątek, 6-go czerwca 2014 r. o godz. 18:00 w Instytucie Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II (przy parafii NSPJ) w Olsztynie. Drugie spotkanie odbędzie się w kolejny weekend o tej samej porze. Terminy dwóch kolejnych spotkań zostaną ustalone w trakcie pierwszych spotkań i będą dostosowane do oczekiwań uczestników.
Zajęcia prowadzi pedagog, Pani ELŻBIETA STAWIŃSKA
Pomaga ludziom budować związki oparte na wzajemnym zrozumieniu i miłości, uczy:
jak rozumieć siebie i innych,
jak wyrażać uczucia i jak je przyjmować,
jak chronić się przed zranieniem i unikać ranienia,
jak współpracować w zaspokajaniu potrzeb swoich i cudzych,
jak być wolnym i szanować cudzą wolność,
jak wzmacniać własne i cudze poczucie wartości.
Od 25 lat prowadzi warsztaty dla uczniów, rodziców, rad pedagogicznych i dorosłych zainteresowanych pogłębianiem rozwoju osobistego.
Od 14 lat wspiera małżeństwa ucząc sztuki porozumiewania się w małżeństwie i rodzinie.
Swoją wiedzą i doświadczeniem dzieli się ze słuchaczami Radia Warszawa, studentami UKSW, klerykami Wyższego Seminarium Duchownego obu warszawskich diecezji, a także członkami kilku zgromadzeń zakonnych w Polsce i na Ukrainie.
Zgłoszenia przyjmuje:
Jagoda Krawczyk
Tel. 668 248 384, e-mail: jagakraw@wp.pl