W sobotę 26. marca 2022 r. w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie odbyło się spotkanie w ramach Dnia Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych filii pelplińskiej Ruchu Światło-Życie. Filia pelplińska jednoczy diecezje: Pelplińską, Gdańską, Elbląską, Bydgoską, Toruńską, Gnieźnieńską i Warmińską. Gościliśmy też parę krajową Domowego Kościoła Małgorzatę i Tomasza Kasprowiczów.
Jako, że rok formacyjny 2022/2023 decyzją Centralnej Diakonii Jedności będzie przebiegał pod hasłem Życie w Świetle, dzieliliśmy się jednym z aspektów życia w świetle na podstawie konferencji ks. dra Krzysztofa Porosło: Liturgia źródłem życia w świetle wygłoszonej na 47. Kongregacji Odpowiedzialnych na Jasnej Górze 26. lutego 2022 r. (zachęcamy do posłuchania https://www.youtube.com/watch?v=7fKnYQMnLHM od 2:03:50 do 2:55:35)
Ks. Porosło tłumaczy, że aby liturgia była źródłem, to musi być szczytem, bo źródło wypływa ze szczytu, a nie odwrotnie. Liturgia jest szczytem wtedy, gdy jest ofiarowaniem Bożego Syna Ojcu. Liturgia jest więc działaniem Jezusa Chrystusa, który przyłącza nas – Swój Kościół, aby z nami i przez nas mógł oddać cześć Ojcu. Wszystko co w liturgii się dzieje, nie jest ukierunkowane na uczestników liturgii (także Liturgia Słowa), lecz ku Bogu. Nic nie dzieje się dla nas. A kiedy liturgia staje się źródłem? Aby odpowiedzieć na to pytanie ks. Porosło zacytował fragment książki Dietricha von Hildebranda Liturgia a osobowość :
„Najgłębsza przemiana osoby zachodzi tam, gdzie nie stosuje się środków służących tej przemianie, lecz gdzie jakieś samo w sobie sensowne postępowanie niejako gratisowo sprowadza to przemieniające działanie. W ten sposób ma miejsce może najgłębsze i najbardziej organiczne przemienienie człowieka w Duchu Chrystusowym. Właśnie tam, gdzie nasze zachowanie jest czystą odpowiedzią na wartość, w poświęceniu dla Bożej chwały, wychwalaniu Boga celebrowanym jako nabożeństwo, w przebywaniu przed nim samym. Podczas gdy modlimy się i składamy ofiarę w sposób liturgiczny, tzn. uwielbiamy Boga przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, odciska się w nas Duch Chrystusowy. Przyoblekamy się w Chrystusa.”
Żyć w świetle, które jest źródłem liturgii to znaczy żyć w łasce uświęcającej. Drugim wymiarem życia w świetle wypływającym z liturgii jest coraz lepsze poznanie Boga, który objawia się nam, odsłania tajemnicę o Sobie. Gdybyśmy zrezygnowali z poznawania Boga, to stracimy wiarę. Podobnie jak Bóg objawia się nam, tak pragnie byśmy Mu objawiali siebie, swoje serce.
Zatem liturgia dlatego jest źródłem, że najpierw jest szczytem. Życie w świetle, którego źródłem jest liturgia, to życie w łasce, prawem miłości i życia w świetle jest prawo nieustannego poznawania: ja poznaję Boga, którego kocham, gdyż w liturgii jest niesamowicie dużo światła, w którym On się objawia. Również On chce mnie poznać w relacji personalnej, dlatego ja muszę się odsłonić przed Nim.
Ruch Światło-Życie bardzo dba o piękno liturgii i wierność prawom liturgicznym, ale świadomość, że wraz z Chrystusem uwielbiamy Boga Ojca, a On objawia się nam w znakach liturgicznych i przemienia nas jest jeszcze większą motywacją, by bardziej doceniać wartość liturgii w naszym życiu.
Oprócz aspektu formacyjnego, Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych jest wspaniałą okazją na spotkanie z braćmi i siostrami posługującymi w różnych diakoniach i wymianę doświadczeń i pomysłów służenia w poszczególnych diakoniach, dlatego warto uczestniczyć w tych spotkaniach. Następne DWDD zaplanowane jest jesienią w Elblągu.
Aleksandra i Janusz Prucnalowie (Diakonia Życia)