Ks. Marek Sędek

nowym Moderatorem Generalnym Ruchu Światło-Życie

Podczas 396. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski dokonano wyboru Moderatora Generalnego Ruchu Światło-Życie. Został nim ks. Marek Sędek – proboszcz Parafii Narodzenia NMP w Mińsku Mazowieckim, asystent kościelny Rady Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich Diecezji Warszawsko-Praskiej, Moderator Diecezjalny Ruchu Światło-Życie Diecezji Warszawsko-Praskiej.

Zgodnie ze Statutem, VII Kongregacja Stowarzyszenia „Diakonii Ruchu Światło-Życie”, która odbywała się 23 maja 2015 roku, dokonała wyboru trzech kandydatów, przedstawionych następnie KEP spośród wcześniej zgłoszonych 14 osób. W pierwszym dniu obrad Zebrania Plenarnego (9 czerwca 2015) Księża Biskupi powierzyli funkcję Moderatora Generalnego ks. Markowi.

Ks. Marek należy do Ruchu Światło-Życie od 1977 r., w latach 1992-1999 był moderatorem diecezjalnym Ruchu w diecezji warszawsko-praskiej. Ponownie pełni tę funkcję od 2012 r. W latach 2004-2005 był moderatorem Unii Kapłanów Chrystusa Sługi. Jest autorem podręczników formacyjnych Oazy Nowej Drogi oraz Oazy Ewangelizacji, jest fundatorem Fundacji „Kibicuj rodzinie”.

Pytany o wizję posługi Moderatora Generalnego ks. Marek Sędek stwierdził:

1. Krościenko n. Dunajcem ma pełnić rolę centrum ruchu i być siedzibą Moderatora Generalnego. Osoby tworzące centrum, wraz z Moderatorem Generalnym (i osobami z centrum Domowego Kościoła przy ul. Jagiellońskiej) mają dokładać wszelkich starań by stanowić żywą wspólnotę ruchu, ukazującą czym jest Kościół jako wspólnota wspólnot. Krościenko winno stać się na nowo, jak za czasów ks. Blachnickiego, miejscem powstawania i koordynacji projektów ewangelizacyjnych i pastoralnych dla całego ruchu.
2. Trzeba uwspółcześnić materiały formacyjne ruchu, tzn. zachowując teologię i założenia formacyjne przyjęte przez ks. Blachnickiego, opracować na nowo (być może czasem w kilku wariantach) konspekty do wielu spotkań formacji rocznej, jak też do niektórych elementów oaz wakacyjnych z uwzględnieniem nowych metod i środków formacyjnych. Potrzebne też będzie ożywienie działania Komisji Teologiczno – Programowej.
3. Główny wysiłek trzeba skierować na działalność ewangelizacyjną i formacyjną ruchu poprzez inspirowanie i koordynowanie różnych inicjatyw oraz wymianę doświadczeń – także w innych krajach, w których są wspólnoty ruchu – przy wykorzystaniu nowoczesnych środków multimedialnych oraz inicjowanie działań, które by z nową dynamiką podjęły główne zadania ruchu, do jakich należą ewangelizacja i formacja. Stworzenie i nieustanne poszerzanie ogólnie dostępnego dla duszpasterzy i animatorów „banku pomysłów, materiałów i narzędzi ewangelizacyjnych” a także rozwój idei oraz wspieranie inicjatyw służących budowaniu parafii według modelu Vaticanum II.
4. Poszerzyć formułę działania KWC, tzn. nie rezygnując z deklaracji abstynencji od alkoholu, położyć większy nacisk na inne typy współczesnych zagrożeń i uzależnień oraz aktywniej promować styl życia w duchu nowej kultury rozumianej w świetle IX drogowskazu nowego człowieka.
5.  Rozwój harmonijnej współpracy z Domowym Kościołem, rodzinną gałęzią ruchu, przy zachowaniu jego autonomii, wynikającej z przyjętych statutów i charakteru funkcjonowania. Trzeba pamiętać, że atmosfera wzajemnych kontaktów i spotkań, zwłaszcza na szczeblach centralnych, potwierdza bądź też podważa wiarygodność naszego ruchu w oczach całego Kościoła.