W piękną słoneczną sobotę 11 czerwca Roku Pańskiego 2022 wspólnota Domowego Kościoła rejonu mrągowskiego spotkała się na zakończeniu 36 roku oazowej formacji w gościnnych progach parafii Bł. Honorata Koźmińskiego w Mrągowie.

Tradycyjnie zaczęło się ono przywitaniem przez parę rejonową Marzennę i Grzegorza i skierowaniem myśli zgromadzonych w przestronnej świątyni ku dobrodziejstwom duchowym minionego czasu tudzież dobremu przeżyciu dających wytchnienie, natchnienie i umocnienie wakacji.

Eucharystię sprawowało dwóch kapłanów z naszego rejonu: ks. Henryk Przeździecki MS oraz ks. Sławomir Sokołowski, który jej jako moderator rejonowy przewodniczył. Już na początku Mszy Świętej podzielił się on z nami cennym spostrzeżeniem:

„Pod koniec roku formacyjnego w seminarium, ksiądz rektor zawsze powtarzał, że dopiero wakacje są weryfikatorem tego, co przyjęliśmy, przeżyliśmy i co wynosimy z całego roku formacji. Dzisiejsze słowo też kieruje nas do takiego wniosku. Kończymy kolejny rok formacji, dojrzewamy do świętości dalej, i dzisiaj Jezus posyła nas, byśmy ten czas odpoczynku, który jest przed nami, przeżyli jako czas posłania i owoców kolejnego roku formacji.”

W homilii opartej o Liturgię Słowa przypadającą na wspomnienie Św. Barnaby Apostoła ks. Sławomir ubogacił serca słuchaczy wieloma ważnymi refleksjami. Oto niektóre z nich:

„Dobrą intuicję miał ks. Franciszek Blachnicki powołując do istnienia Domowy Kościół. Przecież małżeństwo i rodzina są pierwszymi wspólnotami Kościoła. My, którzy przyjęliśmy słowo i obietnicę naszego Zbawiciela, mamy za zadanie głosić Jego Królestwo wszędzie tam, gdzie stanie nasza noga. Ale nie można prowadzić wielkich dzieł ewangelizacyjnej posługi bez rozpoczęcia dzieła ewangelizacji od siebie i swojego podwórka: w swojej rodzinie i środowisku.”

„Chodzi o to, aby inni zobaczyli, że życie zgodne z Ewangelią jest możliwe. Wtedy nie potrzeba wielkich słów, aby inni zechcieli pójść tą drogą wskazaną przez Chrystusa, którą my idziemy.”

„Trzosem niejednokrotnie nie są wcale pieniądze i majątek, ale walka i zamartwianie się o nie. A Jezus dzisiaj mówi: ufaj, powierzasz mi siebie i swoją rodzinę, ja też się o ciebie zatroszczę.”

„Kolejny rok dał nam kolejne dowody troski Jezusa o nas. Dał nam też kolejne szanse. Wiele otrzymaliśmy. Warto dzisiaj podziękować za to Bogu, warto też prosić, by nasze zaufanie do Niego było jeszcze większe.”

„Przyjmujemy nieustannie miłość Jezusa. Na naszych spotkaniach nie raz wybrzmiała prawda o tym, że miłość nie polega tylko na braniu, ale też na dawaniu. Idealnie byłoby, gdybyśmy nie zastanawiali się na pierwszym miejscu nad tym, co daje mi Bóg, co mogę otrzymać od kręgu czy Wspólnoty Kościoła, ale co ja mogę im wszystkim dać, co mogę dać Bogu? Najlepsze, co mogę dać to siebie.”

„W wakacje nie ma spotkań kręgu. Nie będziemy musieli zdawać sprawozdań z tego, jak realizujemy zobowiązania. Ale to jak żyjemy z Jezusem, będzie widoczne przed Bogiem, przed małżonkiem, dziećmi i wszystkimi ludźmi, których spotkamy w ciągu tych dwóch miesięcy. Wtedy autentycznie przekonamy się ile przez te prawie dziesięć miesięcy przyjęliśmy, ile Jezusa jest w nas.”

„Głośmy Jezusa i Jego Królestwo, ale proszę, głośmy najpierw swoim życiem. Dajmy dowód tego, że On żyje w nas i przez nas działa.”

Pod koniec Najświętszej Ofiary Marzena i Grzegorz podziękowali obecnym kapłanom, szczególnie pełniącemu od dwóch lat posługę moderatora rejonowego ks. Sławomirowi Sokołowskiemu, za duszpasterskie prowadzenie nas do coraz głębszej miłości do Boga i siebie nawzajem w małżeństwach, w rodzinach i w kręgach Domowego Kościoła. Podziękowali także wszystkim parom animatorskim, a także wszystkim osobom pełniącym przeróżne posługi, za zaangażowanie w budowanie naszej rejonowej wspólnoty.

Po krótkiej przerwie nastąpiła jeszcze Adoracja przed Najświętszym Sakramentem. Przebiegała ona w nurcie spontanicznie wyrażanych przeproszeń, podziękowań, próśb i uwielbień. Po każdym rodzaju modlitwy była krótka chwila na intencje wypowiadane w ciszy serc w spotkaniu uczestniczących. Szczególnie mocno wybrzmiała pamięć modlitewna za ustępującą parę rejonową Marzennę i Grzegorza Zdanuk oraz przejmujących tę posługę Justynę i Bartosza Witkowskich.

Chrystus obecny pod postacią chleba, w monstrancji, poprzez ręce moderatora rejonowego, pobłogosławił nam i tym samym rozesłał nas na wakacje Anno Domini 2022.

Po wyjściu z kościoła, powiększyliśmy naszą radość robiąc sobie jeszcze na pamiątkę wspólne zdjęcie na schodach przed głównym wejściem, nieopodal figury Matki Bożej Fatimskiej i grobu pierwszego proboszcza a zarazem budowniczego, ks. Henryka Darasewicza.

Po części duchowej przeszliśmy do Domu Parafialnego, gdzie w Sali św. Augustyna odbyła się tradycyjna agapa. Przy smacznym bigosie, słodkościach, zimnych i ciepłych napojach mogliśmy nacieszyć się sobą wzajemnie, powspominać stare dobre oazowe czasy i pomarzyć o ich kontynuowaniu w czekającej nas przyszłości .

Wzmocnieni na duszy i ciele wyruszyliśmy z pogłębioną wiarą, nadzieją i miłością na czekające nas osobiste, małżeńskie, rodzinne i wspólnotowe wakacyjne szlaki z Chrystusem Drogą, Prawdą i Życiem.

Tekst: Grzegorz Joachim Jarmużewski

Zdjęcia: Marzenna Zdanuk, Grzegorz Joachim Jarmużewski

Współpraca: Dariusz Szukała, Arkadiusz Sowiński