Zakończenie roku formacyjnego 2021/2022 w Archidiecezji Warmińskiej

W piękną słoneczną niedzielę 19 czerwca Roku Pańskiego 2022 wspólnota czterech rejonów Domowego Kościoła Archidiecezji Warmińskiej spotkała się z okazji zakończenia 48 roku oazowej formacji w Sanktuarium Matki Bożej Gietrzwałdzkiej.

Po tradycyjnym przywitaniu uczestników przez parę diecezjalną Alę i Janka oraz krótkiej modlitwie przy kapliczce objawień przeszliśmy obok przepięknej świątyni do alejki prowadzącej do źródełka, wzdłuż której wędrując włączyliśmy się w modlitwę różańcową przygotowaną przez Halinę i Janusza z diakonii modlitwy. Modlitwa przy śpiewie ptaków, wśród rozpostartych konarów drzew ponad naszymi głowami, wprowadziła nas w atmosferę zamyślenia nad różnymi sprawami naszego życia, z którymi do Gietrzwałdu przybyliśmy:

„Przeżywamy w Kościele oktawę święta Bożego Ciała. Rozważając tajemnice chwalebne Różańca Świętego, skierujmy nasze serca i myśli do Wieczernika, gdzie po raz pierwszy Jezus dokonał cudu przemiany chleba i wina w swoje Przenajświętsze Ciało i Krew. Prosząc o potrzebne łaski podziękujmy też Bogu za ten cud, który trwa i będzie trwał na ołtarzach całego świata, póki on nie przeminie. Matce Bożej dziękujmy za Jej „Fiat”, bo dzięki niemu Pan Jezus otrzymał ludzkie ciało, które dla nas stało się Pokarmem w drodze do wieczności z Bogiem.”

Następnym punktem programu była konferencja w formie świadectwa , którą w amfiteatrze wygłosiło małżeństwo z Krucjaty Wyzwolenia Człowieka z archidiecezji gdańskiej, Gosia i Jarek Szydłak. Po kilku zdaniach wprowadzenia żony głos dominujący zabrał mąż. Trudno streścić krótko to co i jak do nas powiedział. Dobrze, że jest nagranie, z którego możemy w każdej chwili, dzięki zgodzie mówcy, skorzystać. Warto to uczynić tym, którzy cierpią z powodu uzależnienia od alkoholu czy też zniewolenia jakimkolwiek innym nałogiem. Warto to uczynić także i tym, którzy chcą im, poprzez dar abstynencji w ich intencji, skutecznie pomóc. Oto kilka myśli z trwającego prawie godzinę dzielenia się wieloletnią przygodą z Domowym Kościołem ,ze szczególnym uwzględnieniem dojrzewania do decyzji o wstąpieniu do KWC, trwania w niej oraz propagowania jej słowem i przykładem:

„Gietrzwałd jest jedynym miejscem uznanych objawień maryjnych na świecie, gdzie Matka Boża prosiła o trzeźwość.”

„Czy miłujesz Mnie więcej, aniżeli ci?” (J 21,15)

„Ruch Światło-Życie wyrósł z idei abstynencji Sługi Bożego Księdza Franciszka Blachnickiego, z jego ruchu trzeźwościowego.”

„W Domowym Kościele mamy zobowiązania a młodzież ma drogowskazy.”

„W Ruch Światło-Życie Krucjata, abstynencja jest wpisana w jego DNA, w jego charyzmat.”

„Proszę, abyście przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa, co czasem może aż zagrażać jego egzystencji i dobru wspólnemu, co może umniejszać jego wkład do wspólnego skarbca.” (Święty Jan Paweł II)

Po krótkiej przerwie uroczystą procesją w gietrzwałdzkiej bazylice rozpoczęła się najważniejsza część dnia wspólnoty czyli Eucharystia , której sprawowaniu wraz z dwoma moderatorami, ks. Dariuszem Łużyńskim SDB i ks. Adamem Brończykiem, przewodniczył moderator diecezjalny Domowego Kościoła ks. Mariusz Grabas.

Po odczytaniu Ewangelii przez ks. Dariusza główny celebrans wygłosił kazanie, w którym pobudził nas do zastanowienia się, czy jesteśmy konsumentami czy uczniami w naszych relacjach z Bogiem i między sobą. Uwrażliwił nas na pielęgnowanie sztuki dokonywania wyborów, czerpanie z łaski i mocy sakramentu małżeństwa, wspólne stawanie przed Panem, gotowość serca do pełnienia posługi. Podkreśli, że Pan szuka sposobu, by wejść do naszych serc.

Przed czekającym nas za rok jubileuszem 50-lecia domowego Kościoła zadał sobie i nam pytanie: „Za co chciałbym podziękować Domowemu Kościołowi?” i po chwili sam na nie odpowiedział: „Za to, że jest i trwa.” Następnie dodał koleje pytanie: „Co mogę Domowemu Kościołowi dać?” i odpowiedział na nie w swoim stylu: „Chciałbym przyczynić się do tego, by był i trwał.”

Podzielił się też doświadczeniem porannej Mszy Świętej w swojej ostródzkiej parafii w intencji małżeństwa przeżywającego 50-tą rocznicę ślubu i przytoczył słowa błogosławieństwa wręczanych jubilatom z tej okazji krzyży: „Bóg od młodości was prowadził i dalej będzie się wami opiekował.”

Na zakończenie podziękował kapłanom i małżeństwom za rok wspólnej pracy i odmówił modlitwę „Pod Twoją obronę”.

Wśród wezwań modlitwy wiernych silnie wybrzmiało wezwanie „o dar pokoju na świecie a szczególnie na Ukrainie, aby żaden człowiek nie doświadczał koszmaru wojny”.

Przed błogosławieństwem Genia i Lucek złożyli życzenia moderatorowi diecezjalnemu z okazji 20-tej rocznicy święceń kapłańskich a Ala i Janek podziękowali wszystkim kapłanom oraz ustępującym parom rejonowym, Marzennie i Grzegorzowi z rejonu I oraz Annie i Andrzejowi z rejonu II za ich zaangażowanie w pełnieniu posługi. Para diecezjalna podziękowała także wszystkim małżeństwom pełniącym różne zadania dla dobra naszej oazowej wspólnoty.

Nie zabrakło też gromkich braw dla małżeństw wstępujących w tym dniu uroczyście na drogę formacji w rodzinnej gałęzi Ruchu Światło-Życie.

Wśród wielu pięknych śpiewów wyjątkowo żywo popłynęła ku Bogu znana z wielu rekolekcji pieśń pod wymownym tytułem: „Jesteś Królem”.

I tak dotrwaliśmy do agapy w ogrodowych plenerach, z pieczeniem kiełbasek przy ognisku, słodkościami i tłustościami, ciepłymi i zimnymi napojami, przeciąganiem liny, loterią fantową a przede wszystkim z serdecznymi rozmowami w duchu dzielenia się radościami i troskami, których nikomu z nas w życiu nie brakuje, wszak jak wskazuje szwedzkie przysłowie: „Dzielona radość, to radość podwójna, dzielony smutek, to tylko połowa smutku.”

Tekst: Grzegorz Joachim Jarmużewski

Zdjęcia: Bogdan Kolz, Bogdan Chrzanowski, Piotr Wajler 

Współpraca: Dariusz Szukała